بررسی اثر درمان ترکیبی سه دارویی کلیگمن- ویلیس بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به ملاسما

سابقه و هدف: ملاسما شایع‌ترین عامل ایجاد‌کننده هیپرپیگمانتاسیون پوستی محسوب می‌شود. مشخصه این بیماری پچ‌های نامنظم قهوه‌ای روشن تا تیره به شکل قرینه در نواحی از بدن که در معرض نور خورشید قرار دارد، می‌باشد. ملاسما اثر مخرب بر کیفیت زندگی مبتلایان دارد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تاثیر درمان با فرمول کلیگمن- وایلیس بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به ملاسما، طراحی شده است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه 21 نفر از بیماران مونث بالای 15 سال مراجعه‌کننده به درمانگاه پوست دانشگاه علوم پزشکی سمنان واقع در شهر سمنان طی سال‌های 93-92 که برای اولین بار برای آن‌ها تشخیص ملاسما گذاشته شد و تحت درمان با فرمول کلیگمن-ویلیس (Kligman-Willis) بودند، وارد مطالعه شدند. این فرمول شامل هیدروکینون 5 درصد، ترتینوئین 1/0 درصد و دگزامتازون 1/0 درصد می‌باشد که در یک پایه پماد هیدروفیلیک است و به صورت موضعی استفاده می‌گردد. درمان به مدت سه ماه بوده و به بیمار آموزش داده می‌شد که دارو را هر شب یک بار روی محل ضایعه‌ی پوستی بمالد. کیفیت زندگی بیماران قبل و پس از دوره درمان بررسی شد. ابزار اندازه‌گیری پرسش‌نامه سنجش کیفیت زندگی بیماران پوستی (Dermatology Life Quality Index, DLQI) بوده است. یافته‌ها: میانگین ± انحراف معیار سن بیماران 2/7±3/28 سال بوده است. 2/76درصد (16 نفر) بیماران دارای سطح سواد دیپلم یا کم‌تر داشتند. 7/85درصد (18 نفر) بیماران متاهل بودند و در 7/85درصد (18 نفر) از بیماران محل ضایعه، در صورت بود. قبل از درمان، بیماری پوستی در 4/52درصد بیماران اثر خیلی زیاد و در 6/47درصد بیماران اثر بی‌اندازه زیاد‌ ‌روی زندگی بیمار داشته است. میانگین ± انحراف معیار نمره کیفیت زندگی قبل از مداخله درمانی 55/4±29/20 و بعد از مداخله 94/3±10/14 بوده است که تفاوت معنی‌دار بوده است (001/0>p). نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد درمان بیماران مبتلا به ملاسما با فرمول کلیگمن- ویلیس در یک دوره سه ماهه، باعث بهبود کیفیت زندگی بیماران خواهد شد